Doktryna wiary

Bóg jest Światem, a Świat jest Bogiem.

Natura i procesy w Niej zachodzące są przejawieniem Boga.

Zwroty takie jak Bóg, Bóg Słońce, Wielkie Słońce itp. odnoszą się do całej Natury i Wszechświata, a kierowane są ku Słońcu, jako ich przedstawicielowi.

Uważna obserwacja i kontemplacja Natury otwiera połączenie z prawdziwą wiedzą i mądrością.

Wiedza pochodzi z uważności w doświadczaniu Świata; może się przejawiać jako intuicja lub refleksja.

Nauczanie jest formą przekazu wiedzy między ludźmi.

Mądrość jest umiejętnością zastosowania wiedzy w życiu.

Duchowość to wewnętrzna, metafizyczna mądrość.

Wszechświat emanuje wszelką Energię.

Połączenie z Boskością nie wymaga pośredników.

Bóg nie wymaga niczego od Swojego stworzenia, ale przyjmuje i pomnaża płynącą od niego energię.

Relacja z Bogiem jest indywidualnym doświadczeniem każdej istoty.

Cechami Natury są: doskonałość, kompletność, harmonia, inteligencja, celowość i wszechobecne życie.

Człowiek jest nieodłączną częścią Natury. W harmonii z Naturą przejawia miłość, zdrowie i obfitość.

Celem istnienia każdego aspektu Wszechświata jest zewnętrzne przejawienie naturalnej wewnętrznej doskonałości.

Obrzędy i ceremonie mają na celu wsparcie rozwoju wewnętrznej doskonałości człowieka.

Polegając na intuicji i refleksji, każdy ma prawo do opracowania własnych obrzędów i ceremonii, które wspierają jego wewnętrzny rozwój.

Głównym przykazaniem jest: bądź zawsze w zgodzie ze Sobą – w zgodzie z Naturą.